Voor de start van de 31ste editie van de 24 Hours of Zolder wou Wim Lumbeeck zijn prestatie van vorig seizoen verbeteren. Toen werd de Lightin' Art-piloot zesde algemeen en derde in de Divisie 1. Door het open karakter van deze editie zat Wim met de AD Sport-Viper GTS-R ingedeeld bij de wagens uit de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup. Een kampioenschap waarin hij dit seizoen reeds tweemaal op het hoogste ereschavot stond. De ambitie was dus groot. In deze Klasse moest de oppositie komen van de Viper GTS-R van Kuismanen Competition en de Porsche 911 RS van ProSpeed Competition. De Kuismanen-Viper is dezelfde bolide als het AD Sport-exemplaar. De Finse wagen is wel merkelijk sneller en meer geëvolueerd. Dit liet zich reeds merken tijdens de kwalificaties toen deze een kleine seconde sneller fietste dan de AD Sport-wagen die de tweede chrono op de klok zette.
"We hebben het materiaal gespaard tijdens de kwalificatie", geeft Wim achteraf tekst en uitleg. "De Viper stond in sprintconfiguratie met de sequentiële versnellingsbak, zachte remschoenen en zonder restrictoren. Ron Marchal kreeg de opdracht om een snelle ronde af te haspelen en kwam uit op een mooie chrono van 1'32"925. Goed voor een plaats op de eerste startrij. Voor de rest van de kwalificatie hebben vooral Menno Kuus en Kenneth Heyer de wagen verder ontdekt".
De wedstrijd zelf was er eentje van ups en downs. Heyer nam een vrij voorzichtige start en, mede door de remproblemen van Kuismanen, kwamen Lumbeeck & co in het eerste wedstrijduur aan de leiding. Na enkele kleine problemen kon het Viper-kwartet de nacht induiken in vijfde positie en als leider in de Klasse. Maar toen ging Heyer met een losgekomen motorkap in de chicane de boer op en moest hij de Amerikaan binnen-loodsen voor reparatie. Na een mooie inhaalbeweging en tot een vijftal uren voor het einde zaten Wim en zijn kompanen constant rond de zesde plaats. Rond de middag en op ongeveer vier uur van de geblokte vlag ging opeens de koppeling stuk en meteen ook het licht uit in de kopjes van de reeds zwaar beproefde bemanning. De mecano's van AD Sport vervingen de koppeling, maar het kalf was ondertussen reeds verdronken. Het kwartet Lumbeeck/Marchal/Kuus/Heyer werd uiteindelijk 11de algemeen en 2de in de Klasse, wat toch een podiumplaats betekent en steeds een aangename afronding van een loodzware race is.
"Uiteraard ben ik niet tevreden over het resultaat", gaat Lumbeeck verder. "De problemen met de Viper zijn amper op te sommen. Vooral de sortie van Heyer heeft onze race zwaar ondermijnd. We moesten de rest van de race afwerken met een onvolledige splitter en een gebroken stabilisatorstang achteraan, wat de wagen een zwaar onderstuurd karakter gaf. We stonden niet minder dan 3 uur en 36 minuten stil in de box. Zonder het ongeval hadden we kunnen meestrijden met Kuismanen voor de derde plaats terwijl we zeker een top 5 moesten scoren indien de Ferrari en de Mégane van Delahaye Racing in koers waren gebleven. We klokten de tweede snelste chrono tijdens de race en ik heb nooit harder gereden met de Viper als afgelopen weekend. Ikzelf heb een goede wedstrijd achter de rug. Ik stond fysisch sterk en haspelde meer ronden af dan de rest van het team. Constante chrono's tussen 1'36" en 1'38". En dat terwijl de wagen na het ongeval moeilijker te besturen was. Ook de andere piloten hebben knappe tijden gereden, maar de verloren tijd was te groot om nog enige rol van betekenis te spelen. De teleurstelling is groot, maar ik ben er als piloot wel sterker uit gekomen. Ik toefde bijna zes uren in de wagen en heb dus veel ervaring kunnen opdoen. We hebben nu een adempauze om tijdens het weekend van 12 & 13 september opnieuw met de Viper uit te pakken voor de vijfde manche van de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup. Daar willen Ron en ikzelf terug meedingen voor de overwinning en hopelijk een hattrick scoren na de twee zeges op rij".
PDS/Lumbeeck press