Nabeschouwing: La Fleur du Pain24 uren afzien... niet enkel voor de rijders en de wagen, maar ook voor de teammager, de mechaniekers en de ganse crew. Om dan met een gevoel van grote voldoening de Porsche #119 aan de finishvlag te zien passeren. Dat is kort samengevat de 24 Uren van Zolder, editie 2007, voor het team van La Fleur du Pain.
Op woensdag 5 september ging het licht op groen voor de maidentrip van team 'La Fleur du Pain' in de Zolderse etmaalrace, een wedstrijd waar het hele team naar uit keek. Maar eerder dan op jacht te gaan naar een startpositie in de bovenste helft van de tabellen, werd er tijdens de training en de kwalificaties vooral aandacht besteed aan de set-up van de Porsche 996 Supercup. "De nachttraining werd verreden op een natte piste, dus het was zinloos om risico's te nemen", aldus teameigenaar Danny Vancauwenbergh. "We beperkten ons tot de verplichte rondjes en focusten ons van dan af op de wedstrijd zelf, want ook tijdens de kwalificaties op donderdag wilden we meer aandacht besteden aan de set-up van de wagen dan aan het klokken van een goede tijd. Het is een etmaalrace en voor ons maken de paar plaatsen op de startgrid weinig verschil."
Er werd zaterdag om 16u inderdaad gestart vanuit de tweede helft van het deelnemersveld, met een strategie die afgesteld was op regelmaat. Laurent Richard, Serge Doms, Johnny Vanzeebroeck en Jaak Janssen wisten immers maar al te goed dat ze niet zouden kunnen strijden met bvb het GT3-veld, de Porsches Biturbo, enz... Toch werd het een moeilijk begin van de race: ondanks het feit ze nagelnieuw waren, begaven de aandrijfassen het tijdens de eerste uren. Het team wist deze te vervangen, maar er gingen natuurlijk diverse ronden verloren. En er waren ook de 'kleine' interventies, eigen aan een etmaalrace, die de wagen wat lieten zakken in het klassement. Maar... opnieuw stak het probleem met de aandrijfassen de kop op. Toch liet het team de moed niet zakken en volhardde de crew in de boosheid. Dat de wagen overigens goed geprepareerd was, bewijst het feit dat er na 22 uren wedstrijd nog een rondetijd van 1'40" uitgeperst werd...
Het moge dus duidelijk zijn: het was een moeilijke race, doch door de inspanningen van zowel het team als de rijders werd het geheel tot een positief einde gebracht. "We hebben het gehaald, en daar ben ik fier op", zegt Danny. "OK, we hadden ons deel van de problemen – vooral de aandrijfassen bleken zeer fragiel – en we finishen op een bescheiden 17de plaats, maar als ik zie wat we met een zeer beperkt budget hebben bereikt, dan durf ik toch even een knipoog te doen naar vele grote jongens... We haalden de finish: opdracht volbracht!"
DDS/LFdP  VZW 24u.be - De redactie op zondag 9 september 2007 om 19:11. | 
