Eén van de revelaties van de 24 Hours of Zolder was ongetwijfeld G-Force Racing. De beginfase werd gekleurd door het aanvallende karakter van hun Vliegende Fin Markus Palttala, die op het laatste moment werd opgeroepen als vervanger voor Pierre Merch. Met als piloten Frank Hahn, Leo van Sande, Markus Palttala en Val Hillebrand maakte het team uit Alken zich op een plekje op het algemene podium, maar een voortdurend probleempje met de benzinetank sloeg Hahn en co telkens terug.
"Wij waren het enige team dat met een standaard Porsche 997 aan de start stonden", legt Frank Hahn uit. "Dat betekende dat wij nog een zijdelingse tankopening hadden, terwijl onze concurrenten de tankopening in de motorkap hadden. Pas tijdens de wedstrijd zelf merkten we dat er iets niet pluis was. Toen Markus na zijn eerste stint wegreed uit de tankzone zagen we dat er maar 27 liter bijgetankt was. Het tankpistool was afgeslagen aan de pomp, en de tanker van de organisatie dacht dat de tank vol was... hierdoor moesten we onze strategie omgooien."
En hetzelfde probleem bleef het team de hele race achtervolgen: "Markus reed een schitterende eerste relais. Hij mocht vijf ronden voluit gaan, maar toen beslisten we dat hij zijn eigen tempo mocht bepalen. Hierdoor reden we één of twee ronden aan kop van de wedstrijd. Schitterend voor het team! Het was een plezier om hem aan het werk te zien, hem het eerste uur te zien aanvallen, zonder de wagen pijn te doen. Maar de tijd die Markus op de baan had gewonnen, verloren we door de perikelen met onze benzinetank. 's Nachts hebben we een dikke twaalf ronden verloren omdat we tweemaal op de baan stilvielen zonder benzine. We wisten nooit hoeveel benzine er in de tank zat, en moesten telkens opnieuw berekenen hoeveel ronden we konden afwerken, aan de hand van het verbruik."
Het resultaat van de race van twee maal rond de klok had dus heel anders kunnen zijn. "Ik schat dat we ook nog een rondje of zes verloren hebben met een remprobleempje. Eén van de leidingen had wat lucht getrokken tijdens het wisselen van de remmen, waardoor alle leidingen ontlucht moesten worden. Maar achteraf kunnen we niet anders dan tevreden zijn. Vierde in de klasse, zesde algemeen. Een podium was mogelijk geweest, maak zelf maar de optelsom... maar we mogen vooral niet vergeten dat we aan de finish staan, en dat zonder dat de auto échte technische mankementen vertoonde. De rijders hebben gedaan wat van hen verwacht werd, het hele team heeft een fantastische job geleverd. Ik kan niet anders dan trots zijn", sluit Frank Hahn het verhaal af.
Markus Palttala van zijn kant, heeft zijn traditie kunnen doorzetten. Sinds 2003 reed de Fin immers minstens één rondje aan de leiding in de 24 Hours of Zolder: "In 2006 heb ik niet deelgenomen, maar al de andere keren kwam ik minstens éénmaal als leider door. Dat we dit hebben kunnen verwezenlijken is natuurlijk mooi, vooral voor het G-Force team. Iedereen heeft hard gewerkt om ons een perfecte auto te geven, en dat is het team gelukt. Over het probleem met de benzine kunnen we nog lang doorgaan... maar hier treft niemand schuld. Hier kan je niet op anticiperen. Natuurlijk is het een beetje bitter als je achteraf ziet dat een podiumplaats mogelijk is, maar we hebben uitgereden zonder ook maar één keer stil te staan met een technisch defect. Een teken dat het team de auto goed voorbereid heeft."
"De meeste teams vallen uit of verliezen tijd door mechanische pech of een rijdersfout, maar dat was bij ons dus niet het geval", gaat Palttala verder. "Ik ben blij dat we aan de finish staan. De 24 Hours of Zolder is waarschijnlijk de zwaarste endurance-race ter wereld, zowel voor de piloten als de auto's. We hebben even aan de leiding gereden, maar persoonlijk had ik liever de laatste twee ronden als leider doorgekomen. Het team verdiende een podium. Dat staat buiten kijf! Op mij kan je alvast rekenen voor de 24 Hours of Zolder 2008. Als ik een competitief zitje aangeboden krijg, ga ik opnieuw vol voor de overwinning", aldus de Vliegende Fin.